View source for Oud-docent Homostudies Gert Hekma: 'Mensen denken dat Nederland heel tolerant is, maar niets is minder waar

Na drieëndertig jaar nam Gert Hekma in juni afscheid als docent homo- en lesbische studies aan de Universiteit van Amsterdam. In die periode is hij niet onbesproken gebleven vanwege controversiële uitspraken die hij deed over bijvoorbeeld pedofilie. Hij werd verguisd en bedreigd, maar bleef standvastig en strijdbaar. 'Mensen denken dat het wel goed zit met de tolerantie in ons land, maar niets is minder waar.' [...]<br>
<br>
Hekma was van 1984 tot juni 2017 universitair docent homo- en lesbische studies aan de UvA en heeft in die 33 jaar tal van opvallende en controversiële uitspraken gedaan. Tijdens ons gesprek hoop ik erachter te komen wie de man achter deze uitspraken is. Bij binnenkomst valt me meteen een aantal dingen op: het uitzicht, zijn kleding, maar bovenal zijn indrukwekkende boekenverzameling. Werkelijk overal staan boeken, van de grond tot het plafond en van de woonkamer tot in de wc -allemaal keurig gerangschikt op alfabetische volgorde en genre, zoals prostitutie, sodomie en perversiteiten. [...]<br>
<br>
In 1984 heeft de afgestudeerde cultureel antropoloog een idee. Gert wil onderzoek doen naar de uitdoktering van homoseksualiteit in de 19e eeuw. De Universiteit van Amsterdam is een democratische universiteit, waar iedere medewerker, van conciërge tot hoogleraar, kiesrecht heeft en het lukt Hekma genoeg stemmen te krijgen voor zijn idee. Binnen de afdeling sociologie en antropologie komt er naast vrouwenstudies en ethnische studies ruimte voor homostudies. Een marginale studie, waarbij er altijd gedoe was om geld. 'Homostudies had geen prioriteit, vergelijk het met de chirurg en een huisarts. Die eerste staat hoger in aanzien en krijgt meer voor elkaar dan de huisarts.' [...]<br>
<br>
Dat was in 2007 wel anders, de docent werd op het matje geroepen en kreeg een waarschuwing. Aanleiding hiervoor was Gerts deelname aan televisieprogramma <i>Burka's en Bimbo's</i>, waarin hij stelde dat seks tussen jongeren en volwassenen niet per se verwerpelijk is. Ook heeft hij zich uitgesproken tegen het verbod op pedofielenclub Martijn. Het was een moeilijke tijd voor de docent. Vanuit de UvA was er stevige druk om het onderwerp in de toekomst niet meer te behandelen en hij moest naar een coach om zijn gedrag te verbeteren. Hekma kreeg ook haatmails, waarin de afzenders zeiden hem dood te zullen rijden. Twee heteromeisjes probeerden samen met drie van hun vrienden bij hem in te breken. Van dat incident maakte hij melding bij de politie, maar daar kreeg hij geen reactie op. 'Als ik had gezegd dat het om homogerelateerd geweld ging, waren ze zo bij me, maar voor iets wat met pedofilie te maken had liepen ze niet warm. Ik voelde me desondanks redelijk veilig, omdat er op de Wallen op veel plekken camera's voor de deur hangen.' [...]<br>
<br>
'Kinderen zijn veel eerder met seksualiteit bezig dan ouders denken. Er zijn jongens die op hun tiende al weten dat ze homo zijn. Waar moeten zij dan naartoe?', vervolgt Hekma. 'Een homobar mogen ze niet in. Ook meisjes zijn er af en toe vroeg bij en worden soms op jonge leeftijd al het slachtoffer van sexting of loverboys. In de jaren zeventig streden we tijdens de seksuele revolutie voor zelfbepaling en ik vind dat kinderen de vrijheid moeten hebben om te experimenteren. Ouders zouden open en eerlijk moeten spreken over seks en samen op het internet naar plaatjes moeten kijken om erover te discussiëren. Geef ze zoveel mogelijk informatie, want kinderen doen nou eenmaal rare dingen. Ik sprak eens iemand die in zijn jongensjaren seks had met een oudere man, omdat hij geen zin had in een peuterpiemel maar een grote lul wilde. Het is heel leuk om te denken dat iedereen in een veilige wereld kan leven, maar dat is een illusie. Dagelijks staan kinderen bloot aan de gevaren van het verkeer of homofobe ouders, maar daar hoor je niemand over.' Hekma zit duidelijk weer in zijn rol als docent en vervolgt: 'Homo's krijgen een hetero-opvoeding, omdat we in een heteronormatieve maatschappij leven. Het zijn vaak de moeders die al vroeg ontdekken dat hun zoon zich wat vrouwelijker gedraagt of dat hij homo is, maar die daar verder niets mee doen. Als die jongen dan na een soms jarenlange innerlijke strijd kleur bekent tegenover zijn ouders, zeggen zij dat ze het allang wisten. Einde discussie. Daarmee zeggen ze eigenlijk dat homoseksualiteit een probleem én een privézaak is, die zich vooral niet in het openbaar moet afspelen. Die vader en moeder zouden zich volgens mij gedegen op de hoogte moeten stellen van de geschiedenis van homoseksualiteit; een soort homoles, zodat ze het uit de taboesfeer halen en er al vroeg open over kunnen praten met hun kind.<br>
<br>
<i>bron: Interview < Oud-docent Homostudies Gert Hekma: 'Mensen denken dat Nederland heel tolerant is, maar niets is minder waar' > door Rik Alexander; winq.nl/articles/227277/oud-docent-homostudies-gert-hekma-mensen-denken-dat-nederland-heel-tolerant-is-maar-niets-is-minder-waar/; Winq.nl; 19 september 2017</i>

[[Category:Gert Hekma]]
[[Category:Rik Alexander]]
[[Category:Homostudies UvA‏‎]]
[[Category:Heteronorm]]
[[Category:UvA]]
[[Category:Vereniging Martijn]]