Pedofilie: een maatschappelijk probleem

Een van de belangrijkste oorzaken van het zware taboe dat op de pedofilie rust is de algemene negatieve houding in deze maatschappij tegenover seksualiteit als zodanig. Seks mag slechts in enkele vormen beleefd worden en wel zó dat het geen bedreiging vormt voor de maatschappelijke orde. Zo wordt de seksualiteit van een kind onderdrukt (met je piemeltje spelen is vies) totdat het oud genoeg wordt gevonden om deze te uiten, maar dan wel volgens de patronen die de maatschappij het voorschrijft. Freud ontdekte reeds dat kinderen seksuele gevoelens en wensen van de meest uiteenlopende aard hebben, gericht op alle mogelijke objecten en mensen in hun omgeving. Het argument volgens welk een pedofiel contact schadelijk zou zijn, omdat er gevoelens bij het kind worden opgewekt, die het niet aankan, lijkt mij dan ook in strijd met de realiteit; een kind is wel degelijk in staat zijn seksuele gevoelens op vele manieren te uiten. Van schadelijkheid zou wel sprake kunnen zijn, wanneer de seksuele gevoelens van het kind zodanig onderdrukt zijn, dat van een ontspannen houding hiertegenover geen sprake meer kan zijn. Het kind zal bij een eerste seksuele contact (zowel met leeftijdgenootjes als met volwassenen) in verwarring komen. Het vermogen van het kind door deze verwarring heen te komen is van groot belang voor de eventuele schadelijkheid. Dit vermogen hangt sterk af van het normenpatroon in zijn levenssituatie.

bron: Artikel 'Pedofilie: een maatschappelijk probleem' door Peter Dekkers; Sekstant, nr. 4; april 1974