Spelen met genitaliën

Toen ik in 1928 in Wenen de 'Socialistische vereniging voor seksuele consultatie en seksueel onderzoek' oprichtte, waren de genitale rechten van kinderen en jongeren verboden. Het was onvoorstelbaar dat ouders hun kinderen het spelen met hun genitaliën toestonden, laat staan het als een uiting van een natuurlijke, gezonde ontwikkeling beschouwen. De gedachte alleen al, dat de jongeren hun liefdesbehoeften in een natuurlijke omhelzing konden bevredigen was verschrikkelijk. Diegene die van deze rechten ook maar gewag maakte, werd belasterd. In de strijd tegen deze eerste opzet ter bescherming van het kinderlijke en jeugdige liefdesleven verenigden zich groepen van mensen die elkaar anders van haat vervuld bevochten: kerken van allerlei geloofsrichtingen, socialisten, communisten, psychologen, artsen, psychoanalytici, enz. Bij mijn seksueel-hygiënische consulten en bij de mentaal-hygiënische vergaderingen, die menige Oostenrijker zich nog moet herinneren, stonden ethici en sofisten op die de ondergang der mensheid op grond van onzedelijkheid voorspelden; politici die de massa op onverantwoorde wijze de hemel op aarde beloofden joegen ons weg uit hun organisaties, omdat wij opkwamen voor de rechten van kinderen en de jongeren op hun natuurlijke liefde.

bron: 'Voorwoord bij de vierde druk' door Wilhelm Reich; Uit het boek 'De seksuele revolutie' door Wilhelm Reich; De Bezige Bij (Amsterdam, 1974); BBCargo, onder redactie van Hans Keller en Maarten van Traa; Oorspronkelijk: Die Sexualität im Kulturkampf (Kopenhagen, 1936); Voorwoord van: maart 1949