Angst, die oude raadgever - Statement uit Le Monde van 26 januari 1977

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Petitie o.a. door: Jean-Paul Sartre

Het klachtbeginsel, dat mensen tussen twaalf en zestien enige vrijheid geeft om zelf te beslissen over hun seksuele leven, ligt onder vuur. Ten gevolge van de huidige, alomtegenwoordige, ongelooflijke paniek rond pedofilie (wat dat ook moge zijn), is de minister van justitie onlangs met een voorstel gekomen om elk seksueel contact weer absoluut te verbieden voor iedereen onder de zestien jaar. De nota in casu is verre van wetenschappelijk verantwoord; het is een tegemoetkoming (en daardoor het begin van de overgave) aan de heksenjagers die het Tijdperk van het Slachtoffer hebben ingeluid. Is ons recht op vrijheid en geluk dan werkelijk afhankelijk van de grillen van de 'verontruste burgers'? Zal hun op angst gebaseerd geschreeuw leiden tot een met drogredenen gefundeerde radicalisering van de zedenwet? Gelooft de minister werkelijk dat hij niet puur en alleen toegeeft aan paniek? Is hij bang voor zedenverval en misbruik, of is hij bezorgd om zijn imago en positie?
Deze paniekgolf mag geen reden zijn voor een in de wet verankerde veroordeling van zachtaardige, intieme, wederzijds gewenste en sterkende vriendschappen tussen mensen, die toevallig niet allebei een arbitrair gekozen leeftijd hebben bereikt.
Vele jaren geleden spraken vele prominente intellectuelen zich al eens gezamenlijk uit tegen op morele paniek gebaseerde wetgeving. Tegenwoordig is protest van zulke reikwijdte ondenkbaar: niet omdat de intellectuelen ervan overtuigd zijn geraakt dat alle vormen van seks altijd afschuwelijke schade aanrichten voor iedereen onder de zestien, maar omdat het volk de intellectuelen zou lynchen.

Hieronder een zeer interessant pleidooi uit de Franse krant Le Monde van 26 januari 1977, ondertekend door onder meer de filosoof Jean-Paul Sartre.

"Op 27, 28 en 29 januari zullen Bernard Dejager, Jean-Claude Gallien en Jean Burckardt voor het hof van Yvelines worden voorgeleid voor de geweldloze aanranding van de eerbaarheid van vijftienjarige minderjarigen. Zij werden gearresteerd in de herfst van 1973 en hebben reeds langer dan drie jaar in voorarrest gezeten. Slechts Bernard Dejager heeft recentelijk gebruik mogen maken van het beginsel van vrijheid van verdachten. Een voorarrest van zulke lengte voor het behandelen van een eenvoudige 'zedenzaak' waarbij de kinderen geen slachtoffers waren van het geringste beetje geweld, maar, in tegendeel, ten overstaan van de onderzoeksrechters hebben verklaard dat zij instemden (hoewel de wet hen feitelijk enig recht om in te stemmen ontzegt); zo'n lange voorlopige hechtenis komt al schandalig op ons over. Nu riskeren zij te worden veroordeeld tot een strenge straf van criminele opsluiting, hetzij voor het hebben onderhouden van seksuele relaties met deze minderjarigen, jongens en meisjes, hetzij voor het hebben aangemoedigd en gefotografeerd van hun seksuele spelletjes.
Wij menen dat er een duidelijke onevenredigheid is tussen de betiteling van 'misdaad' die zulke gestrengheid rechtvaardigt en de aard van de telastleggingen, evenals tussen de ouderwetse geest van de wet en de dagelijkse werkelijkheid in een samenleving die geneigd is het bestaan van het seksuele leven van kinderen en pubers te erkennen (als een meisje van dertien het recht heeft op de pil, waar is dat voor?). De Franse wet spreekt zichzelf tegen wanneer zij het onderscheidingsvermogen van minderjarigen van dertien of veertien erkent, hetwelk zij kan beoordelen en veroordelen, terwijl zij hen dit vermogen ontzegt waar het om hun gevoelsleven en seksuele leven gaat. Drie jaar gevangenis voor strelingen en kusjes, dat is voldoende. Wij zouden het niet begrijpen als op 29 januari Dejager, Gallien en Burckhardt hun vrijheid niet terugkrijgen."

Getekend:

Louis Aragon, Francis Ponge, Roland Barthes, Simone de Beauvoir, Judith Belladona, docteur Michel Bon, psychosociologue Bertrand Boulin, Jean-Louis Bory, François Chatelet, Patrice Chéreau, Jean-Pierre Colin, Copi, Michel Cressole, Gilles et Fanny Deleuze, Bernard Dort, Françoise d'Eaubonne, docteur Maurice Erne, psychiatre Jean-Pierre Faye, docteur Pierrette Garrou, psychiatre Philippe Gavi, docteur Pierre-Edmond Gay, psychanalyste docteur Claire Gellman, psychologue, docteur Robert Gellman, psychiatre André Glucksmann, Félix Guattari, Daniel Guérin, Pierre Guyotat, Pierre Hahn, Jean-Luc Henning, Christian Hennion, Jacques Henric, Guy Hocquenghem, docteur Bernard Kouchner, Françoise Laborie, Madeleine Laïk, Jack Lang, Georges Lapassade, Raymond Lepoutre, Michel Leyris, Jean-François Lyotard, Dionys Mascolo, Gabriel Matzneff, Catherine Millet, Vincent Montail, docteur Bernard Muldworf, psychiatre Négrepont, Marc Pierret, Anne Querrien, Grisélédis Réal, François Régnault, Claude et Olivier Revault d'Allonnes, Christiane Rochefort, Gilles Sandier, Pierre Samuel, Jean-Paul Sartre, René Schérer, Philippe Sollers, Gérard Soulier, Victoria Therame, Marie Thonon, Catherine Valabrègue, docteur Gérard Vallès, psychiatre Hélène Védrines, Jean-Marie Vincent, Jean-Michel Wilheim, Danielle Sallenave, Alain Cuny.

bron: 'Angst, die oude raadgever - Statement uit Le Monde van 26 januari 1977'; OK Magazine, nummer 75; oktober 2000