De academie kent geen schaamte
Wie de afgelopen weken de kranten las en bij het woord 'universiteit' zijn oren spitste, kon zijn lol niet op. De lol hield echter vrijwel direct op zodra men de bewuste artikelen ook daadwerkelijk las, en maakte plaats voor een vorm van plaatsvervangende schaamte die ik lang niet gevoeld heb. De Radboud, mijn zogeheten alma mater waar ik tot voor kort vrij trots op was, en de Universiteit Utrecht streden verbeten om de titel "Meest Truttige En Bekrompen Instelling", en voorlopig ligt de Radboud een wiellengte voor.
Nadat een (inmiddels landelijk) bekende FWB'er [Norbert de Jonge] op hoogst schandalige wijze van de uni verwijderd werd (het klinkt hoogdravend, maar ik ben nog steeds serieus kwaad) durfde de Utrechtse rector het om te snijden in de afscheidsrede van een hoogleraar. Daarna volgde in Utrecht een censuur-kwestie in de discussie over de vraag wie Peter Debye nu werkelijk was. De discussie over het snijden in afscheidsredes ging vandaag door op pagina 3 van het wetenschapskatern van de Volkskrant. De meeste rectoren vonden de actie terecht. Alsof ik daar nog niet van schrok ging Kees Blom nog een stapje verder: "Soms vermoed ik dat een hoogleraar buiten zijn boekje kan gaan. Dan eis ik dat ik de rede van tevoren zie. Ik deel soms ook nog mee dat ik, als de uitgesproken tekst mij niet bevalt en dus afwijkt van wat ik heb goed gekeurd, ik hem of haar het woord zal ontnemen."
Als je het decorum rondom zo'n 'academische zitting' wel eens hebt meegemaakt, kun je je wellicht voorstellen dat zo'n actie zo'n beetje de grootste vernedering is die je als wetenschapper kan overkomen. Commentaar op een zekere kerk? Op de bestuurlijke moloch? Op een politicus waar de uni van afhankelijk is? Maatschappelijk hete hangijzers aansnijden? "Ik zou het maar laten." Fijn is dat toch, dat de zogenaamde aanvoerder van ons hooglerarenkorps zich heeft laten omscholen tot bestuurder, inclusief de zure bijsmaak van dat woord. In het artikel worden door rectoren halfzachte argumenten opgeworpen over wetenschappelijke kwaliteit en oneigenlijk gebruik van je positie als hoogleraar. Voor dat eerste begrip hadden we volgens mij een heel ander systeem dan een rector die alles controleert, en noem me elitair en ouderwets, maar als je eenmaal een hoge verdieping van de Ivoren Toren hebt bereikt mag je toch best eens je mening ventileren? Het idee dat hoogleraren 'ook maar mensen zijn', en dus gewoon 'kennis moeten produceren en verder hun smoel moeten houden', gatverdamme. Als het wetenschappelijk stelsel nog enige ruggegraat over heeft, zijn hoogleraren per definitie extreem belezen en geleerde mensen, die in het slechtste geval 'tegenspraak' verdienen. RZPKT, weetjewel. Ik schaam me kapot.
bron: 'De academie kent geen schaamte' door Marcel; www.frietwagdbankje.com/?p=news&id=1733; Friet Wagd Bankje !!; 1 juli 2006