De filmkeuring is op sterven na dood!

De grote makke van onze brave filmkeurders is natuurlijk dat zij geen richtlijnen hebben meegekregen en dat er nu eenmaal - zoals bij het keuren van vlees bijvoorbeeld - geen objectieve normen zijn ten aanzien van wat kan of niet kan. Daar zijn in de loop der jaren dolkomische situaties uit voortgekomen, die steeds weer het onvermogen van de filmkeurders hebben bewezen. Dolkomische situaties waarbij het lachen je echter wel vergaat omdat ze in feite zo treurig zijn.

Een willekeurige greep: uit Ditte, een mensenkind werd een jongetje, dat een plasje doet gesneden; dr. Strangelove draaide al in de bioscopen toen plotseling herkeuring werd gevorderd; Grazige Weiden en Himlaspelet afgekeurd omdat God werd gepersonifieerd; Schermerhoorn afgekeurd wegens homoseksuelen [sic] tendensen; Tijl Uilenspiegel van Ivens afgekeurd wegens belediging van het katholieke volksdeel; Ongewijde aarde verboden wegens "gesol met lijken"; Heart Beat Fresco verboden omdat een jongen met twee - in plaats van met één - meisjes gezellig in bed ligt.

Het meest godsgruwelijke gesjacher dat in ons land met een film is uitgehaald is dat met Les Amants van Louis Malle uit 1958. A1s je goed oplette, kon je in die film een coïtus opmerken. En dat kon natuurlijk niet - in die tijd. De verhuurder verdomde het om die scène eruit te halen en daarom bleef de film vijf jaar lang op de plank liggen. Na zes jaar verscheen de film eindelijk in de bioscoop, maar er zou en moest in geknipt worden. De hele essentie van de film werd er maar gelijk uitgehaald: het dochtertje van de vrouw, die haar man verlaat en er met haar minnaar vandoor gaat, bestond opeens niet meer.

Zo wemelt de historie van de filmkeuring van de lachwekkende, maar vooral ook woede opwekkende voorbeelden van een handjevol keurige lieden dat meent te mogen bepalen wat miljoenen wel of niet mogen zien. Des te lachwekkender is het als je weet dat een aantal van die afgekeurde films door het Produktiefonds voor de Film van CRM is gefinancierd. En nog lachwekkender is het dat sommige films werden verboden, maar wel op de tv werden uitgezonden (Omdat mijn fiets daar stond, Beppie) omdat voor dat medium nu eenmaal geen preventieve maar repressieve censuur bestaat.

En het enige effect dat wordt bereikt is dat van de vertraging (zie Les Amants) want wat gisteren in strijd met de goede zeden was, is dat vandaag niet meer.

bron: Artikel 'De filmkeuring is op sterven na dood!' door Jos Bienemann; Sekstant, no. 5; mei 1975