De lasten van de lust

De afrekening met pedofielen valt te beschouwen als een nuttige en effectieve vorm van zelfregulering. [...] Nu is seks met kinderen weer netjes taboe, omdat het besef is gegroeid dat kinderen er schade van kunnen ondervinden. Weliswaar was er een handjevol pedofielen dat vorig jaar de politieke partij PNVD oprichtte en daarmee wereldwijd aandacht trok, maar op enige steun konden zij niet rekenen. Zij werden door de rechter niet verboden en mochten hier en daar in de media hun zegje doen, zonder enige invloed uit te oefenen. Zo gaat een volwassen samenleving met dwaze ideeën en mensen om.

De veroordeling van pedofilie onderstreept de juistheid van het betoog van Cas Wouters. In zijn studie Van minnen en sterven liet de socioloog zien, daarbij voortbouwend op de civilisatietheorie van zijn befaamde Duitse vakgenoot Norbert Elias, hoe een hoger niveau van beheersing van hartstochten de mogelijke schadelijke effecten van een erotisering van het sociale verkeer kan beperken. Het gaat om zelfregulering die de basis vormt van elke beschaving. De (seksuele) bevrijding van de jaren zestig en zeventig heeft mensen duidelijk in verwarring gebracht, maar spontaan en geleidelijk vormen zich regels en gewoonten om de morele wanorde tegen te gaan. [...]

Het zou jammer zijn als de PvdA, Opzij, de Edmund Burke Stichting en de moskee de kerkelijke rol zouden overnemen en de burgers gaan voorschrijven naar welke films zij mogen kijken en welke kledingstukken zij dienen te dragen. Door al die ophef over de lasten van de lust dreigt een van de - weinige - waardevolle lessen van de culturele omwenteling van de jaren zestig vergeten te worden: zonder seksuele repressie is het leven een stuk aangenamer.

bron: Artikel 'De lasten van de lust' door Gerry van der List; Elsevier; 18 augustus 2007