Forum: Moet het kind met het badwater weggegooid worden?

Wij delen dan ook Van Naerssen's zorg dat sociaal ideologische en juridische normsystemen al te zeer en al te makkelijk worden verondersteld ook normgevend te moeten zijn voor psychologische en psychopathologische theorieën. Maar zijn standpunt dat enkel gewelddadigheid de norm van toelaatbaarheid van parafiel gedrag dient te zijn, onderschrijven wij niet. Ook criteria als schadelijke gevolgen en voldoende ontwikkelingspsychologische overeenkomst zijn ons inziens noodzakelijk voor een psychologisch adequate taxatie van de onwenselijkheid van een parafilie. Ons inziens hanteert Van Naerssen, zij het ambivalent, dergelijke criteria evenzeer: "Betoogd werd dat het niet doorslaggevend is of de jongere al seksuele relaties kan vertonen (opwinding en orgasme), maar of hij of zij zichzelf als subject al een plaats heeft gegeven in de morele orde van seksuele relaties... In seksuele relaties tussen volwassenen en prepuberterende kinderen wordt dit proces - de socialisering van de aanraking - verstoord door seksuele betekenisgeving waarvan de morele orde nog niet bekend is. Het kind zal dan over het algemeen met angst en afkeer reageren. In de puberteit verandert dit" (Van Naerssen, 1989, pagina 160 en 161).

bron: Artikel 'Forum: Moet het kind met het badwater weggegooid worden? Vragen en kanttekeningen bij De beperkte waarde van het concept parafilia en van het penisvolume als indicatie van die parafilia van A.X. van Naerssen' door L. Gijs (psycholoog, universitair docent, Vakgroep Klinische Psychologie en Gezondheidspsychologie, Utrecht) & D. van Beek (klinisch psycholoog-psychotherapeut, Dr. H, Van der Hoevenkliniek, Utrecht); www.tijdschriftvoorseksuologie.nl/archief/tvs1994-4/rn218200.pdf; Tijdschrift voor seksuologie, jaargang 18, nummer 4; 1994