Het Capitool over pedofilie

[Yvonne Keuls (schrijfster):] Ik vind dat je wel degelijk zodra er misstanden zijn dat je die openbaar moet maken. En ik denk nou juist, wat er gebeurt als je misstanden openbaar maakt, dat instanties - ook hulpverlenersinstanties - naar voren springen om dat te verhinderen, want als dat dan openbaar wordt dan moet je daar ook vaak wat aan doen en men weet er vaak geen raad mee en dan is het vaak het makkelijkste om het of te ontkennen of er niets mee te doen. Degene die de moed heeft gehad om daar over te praten of degene die het openbaar wil maken die wordt soms belachelijk gemaakt. [...]

[Edward Brongersma (ex-senator PvdA):] Er is een soort angst voor seksualiteit en lust, die is in de vorige eeuw zo sterk opgekomen, en die heeft gedreven tot een soort uitschakeling van dit onderwerp uit de opvoeding en dat geloof ik is in hoge mate noodlottig en brengt ook de kinderen veel meer in gevaar. [...]

[Interviewer:] En mogen ze dat [vrijen] ook met volwassenen, meneer Sandfort? [...]
[Theo Sandfort (psycholoog):] In principe ben ik er niet voor om uit te maken of zij dat wel of niet mogen. Wat ik weet - in mijn onderzoek blijkt is dat er gewoon kinderen zijn die seksuele contacten hebben met volwassenen - naast een heleboel misbruik hoor, dat komt ook voor natuurlijk, zal ik ook zeker niet ontkennen - maar dat er kinderen zijn die seksuele contacten hebben met volwassenen, soms op eigen initiatief, soms op initiatief van de volwassene, die ze als plezierig ervaren waar ze naar hun zeggen ook achteraf vrijwillig aan deelnemen. Dus die contacten zijn er. En als wij dan heel hard gaan zeggen het mag niet dan denk ik dat wij gewoon een nieuw probleem aan het creëren zijn voor die mensen.

[Marjan Wijers (Kindertelefoon)] Ik denk dat je niet bij voorbaat kan zeggen dat is schadelijk. Schadelijkheid hangt van een aantal andere factoren af dat hangt af van de mate van vrijheid die een kind voelde om nee te zeggen. Dat is ontzettend belangrijk. Je ziet ook uit onderzoek dat naarmate degene die misbruikt als machtiger wordt ervaren is het kind ja meer beschadigd of hoe je het noemen wilt. Dat is nog belangrijker - dat machtsverschil, die mate - als de soort mishandeling zelf. [Sandfort:] Het gaat niet zozeer om het machtsverschil maar het gaat er om hoe die ouder [oudere?] met het machtsverschil omgaat.
[Wijers:] Jawel maar dat machtsverschil bepaalt ook of het kind de vrijheid voelt om nee te zeggen of niet. Als het kind de vrijheid voelt om nee te zeggen dan is het een heel ander verhaal dan wanneer het die vrijheid niet voelt.
[Brongersma:] Ik ben het er blij dat u juist die terminologie gebruikt van de vrijheid voelen want het gaat er helemaal om wat het kind zelf voelt. [...]

[Wijers:] In feite kan je natuurlijk een heel algemeen de grens stellen die ook voor volwassenen geldt; als het om seksualiteit van volwassenen gaat maken we ook het onderscheid tussen seksualiteit, vrijen, plezierig en verkrachting; dat zijn twee verschillende categorieën, geweld. Dat geldt voor kinderen natuurlijk ook. En geweld moet altijd strafbaar zijn.

bron: TV-programma Het Capitool; Gasten: Edward Brongersma (ex-senator PvdA), Yvonne Keuls (schrijfster), Theo Sandfort (psycholoog), Marjan Wijers (Kindertelefoon); Gespreksleider: Pieter de Vink; www.youtube.com/watch?v=SwUS6uudNnE; 1987