Ik kan zelf mijn love-machine niet starten, dat moet een jongetje doen
Merkwaardigerwijs is er één terrein waarop het taboe nog levensgroot z'n stempel drukt: de erotische en/of seksuele relaties van volwassenen met kinderen. En om het nu niet ineens al te emotioneel te maken, we bedoelen hier kinderen van zeg 11-12 tot 14-15 jaar. [...] Onderstaand volgt een weergave van een gesprek met Lukas M., 25 jaar, groepsleider in een inrichting voor jongens in het oosten van het land. Lukas is pedofiel en heeft een relatie met een 15-jarige jongen, buiten de inrichting. Deze relatie is twee jaar geleden begonnen en nadert nu z'n einde. Dit interview heeft geen andere bedoeling dan die van een confrontatie, een confrontatie met een gegeven dat bij nadere beschouwing misschien aanleiding is voor wat minder angstige en agressieve reacties dan tot nu toe veelal het geval is. [...]
JN [Jeugdwerk Nu]: Doet je dat niet veel pijn? Je weet eigenlijk dat je relaties altijd van korte duur zullen zijn - elke jongen wordt ouder en dan loopt het, haast automatisch, af. Lukas: Er is nogal een verschil tussen wat ik vind en wat er gebeurt. Ik probeer me er op in te stellen, mezelf te leren, dat het niet gaat om de duur van de relatie, maar wat er in gebeurt. Maar nu het zo is, nu ik weet dat Hans er over niet zo lang niet meer zal zijn - in ieder geval niet in die relatie - komen een hoop van m'n oude angsten weer boven. Ik dwing mezelf om Hans minder te zien en zo, maar ik zit dan wel thuis of in 't huis op m'n kamer te janken. Toch zal ik het moeten leren accepteren - dit is m'n eerste relatie geweest en als ik ouder word gaat het misschien wat gemakkelijker. [...] [Lukas:] Je moet dat boek van Jan Hanlo maar es lezen ("Go to the mosk", JN), die was ook nog erg gelukkig toen hij oud was. Ik zou niet weten waarom ik dat dan niet zou kunnen zijn.
bron: Artikel 'Ik kan zelf mijn love-machine niet starten, dat moet een jongetje doen - Gesprek met groepsleider Lukas M. (25)' door Henk Branderhorst; Jeugdwerk Nu, nummer 5; februari 1972