Pedofilie in de Grote Winkler Prins - Editie 1992

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

pedofilie: (v. Gr. pais, gen. paidos = kind, phileoo = beminnen), term voor het verschijnsel dat een (jong-)volwassen persoon (zestien jaar of ouder) seksueel contact verlangt of seksuele handelingen verricht met een (minstens vijf jaar jonger) kind van hetzelfde of van het andere geslacht. In de meeste culturen worden pedofiele handelingen als een ernstig delict beschouwd. Maatstaven bij de beoordeling of bepaalde handelingen of wensen al dan niet pedofiel zijn, zijn moeilijk nauwkeurig te bepalen. Als ouders een kind zodanig knuffelen dat het kind en/of ouders hierdoor o.a. ook erotisch worden geprikkeld, zal men dit niet pedofiel noemen zolang er geen specifiek genitale aanrakingen worden nagestreefd.

De vraag of en in hoeverre lichamelijke liefde tussen volwassene en kind schadelijk is voor het kind, met name als er lichamelijk geen schade of pijn wordt toegebracht en het contact door het kind niet als negatief wordt ervaren, is niet gemakkelijk te beantwoorden. Duidelijk is dat pedofiele contacten door het kind als ongewenst kunnen worden ervaren. Een psychotraumatische ervaring zou mede kunnen ontstaan door de reacties van ouders, de politieverhoren, de verwachting van schadelijkheid, het ontbreken van seksuele voorlichting en opvoeding, het taboe van de seksualiteit in het algemeen, enz.

Sommige wensen daarnaast meer aandacht voor het subjectieve leed van de pedofielen, die met meer of minder succes hun (ook voor henzelf onaanvaardbare) neigingen trachten te onderdrukken.

bron: Grote Winkler Prins; Encyclopedie; 9e druk; 1992