Porno
Al een aantal maanden duikt er af en toe een bericht op in bladen en kranten over Kiki Lamers. Ik had een jaar geleden nog nooit van haar gehoord. Kiki Lamers is kunstenares. Ze schildert jonge kinderen in onbevangen houdingen. Meestal naakt. Als studiemateriaal gebruikt ze foto's die ze maakt van haar kinderen of die van vrienden. Onschuldige foto's van kleuters en peuters in hun blootje. Kiki woont al jaren in een Frans dorpje. Toen ze daar ooit haar foto's liet ontwikkelen, werd ze aangeklaagd wegens kinderporno. En later veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf en 5000 € boete. Ik heb wat van haar werk gezien en dat heeft net zoveel met porno te maken als het huilende zigeunerjongetje, dat jaren geleden in menig huisgezin aan de wand hing. Of misschien valt dat zo langzamerhand ook wel onder kinderporno, zodra iemand kan aantonen dat er ergens een meneer bestaat die, bij het zien van dat portret, zijn behoefte tot masturbatie niet kan onderdrukken. [...]
Welke perverse geest komt op het idee om zoiets in verband te brengen met porno? Op sommige schilderijen van Kiki Lamers zijn piepjonge geslachtsdelen te zien. Wat is het probleem? Wat is sowieso het probleem met geslachtsdelen? Ieder mens heeft ze, jong of oud, groot of klein, kaal of behaard. Waarom opeens zo benauwd en preuts?
Trouwens, wat is er überhaupt tegen porno? Ik vind het zelf een vrij geestdodende tak van sport maar in mijn puberjaren was het een grote - zij het nog streng verboden - bron van geheime opwinding. En waarom is het niet verwerpelijk als mensen opgewonden raken door sporten als boksen of voetballen of door oorlogs- of griezelfilms en wel door sexuele handelingen? Op die vraag heb ik nog nooit een bevredigend antwoord gekregen.
Waarom krijgen sommige mannen gevangenisstraf als ze een 14 jarige jongen verleiden? En waarom krijgen andere mannen een staatspensioen, lintjes en onderscheidingen als ze - wie weet hoeveel - minder- en meerderjarige jongens de dood in hebben gejaagd? Waarom vinden we geweld, moord en doodslag minder verderfelijk dan sexuele uitingen? Ik verklaar nog maar eens een keer dat ik tegen elke vorm van onvrijwillige sexualiteit ben, of het nou gaat om volwassenen, kinderen, bejaarden of gehuwden. [...]
Ik val niet op peuters, kleuters of pubers, maar ik ben wel blij dat er mannen waren die zich tot mij aangetrokken voelden toen mijn sexualteit zich begon te ontwikkelen. Natuurlijk was het verwarrend als er in de bioscoop een meneer een hand op je knie legde. En natuurlijk wist ik dat het verkeerd was dat mijn pianoleraar mijn rug streelde en meer dan dat, maar ik vond het ook ongelofelijk spannend en had het beslist niet willen missen. Want het heeft me geholpen om mijn eigen sexualiteit te ontplooien. [...]
Maar als de virtuele tovenaars nu eens kindertjes gaan ontwerpen die allerlei gezellige dingetjes doen met al even virtuele vieze mannetjes,...? Vinden we dat dan erger dan die spelletjes waarmee jonge kinderen ongeremd andere wezens naar de virtuele hemel kunnen schieten? Ik zei het al; we leven in een treurige tijd waarvan het einde nog niet in zicht is, naar ik vrees.
bron: Column 'Porno' door Robert Long; www.robertlong.nl/commentaar1.shtml; juni - juli 2005