Praten over pedofilie

Ik vind dat er niet genoeg over pedofilie gepraat kan worden. Vooral omdat er door het taboe op pedofilie nog steeds veel leed wordt veroorzaakt. Ik ben met pedofilie in aanraking gekomen door mijn broer, die mij vertelde dat hij van jonge jongens houdt. Omdat ik daar meer over wilde weten ben ik met hem meegegaan naar een "open avond pedofilie". Het is me goed bevallen. Er werd van alles besproken: ervaringen; contacten met ouders van kinderen; reacties uit de omgeving; politie en straf. Verder is het ook gewoon een gezellig avondje uit. Ik ga nu elke keer als ik de kans krijg. Er komen steeds meer mensen, die zelf geen pedofiele gevoelens hebben. En ik hoop dat er meer komen, je kan er een hoop van leren. Ik wil ook mensen met pedofiele gevoelens oproepen om er over te komen praten. Praten helpt. Je kunt er jezelf zijn. Ik probeer in mijn eigen omgeving zo rechtvaardig mogelijk met pedofilie om te gaan. Door de open avonden heb ik geleerd om alle vragen van mijn vrienden met goede argumenten te beantwoorden. En door te geven dat mensen met pedofiele gevoelens net zo veel mens zijn als jij en ik.

bron: Ingezonden brief 'Praten over pedofilie' door Madelon; Sekstant; december 1988