Rechter, ook voor pedo's

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

Met een beroep op de openbare orde verbiedt de rechtbank de pedofielievereniging Martijn. Dat gaat te makkelijk. Juichend veerde het land op toen de rechter in Assen het vonnis uitsprak over de pedofilievereniging Martijn. De vereniging is sinds woensdag per direct verboden. Zoiets is in Nederland nog niet eerder gebeurd.

Het kan verkeren. In 1986, toch niet zo heel lang geleden, probeerden VVD en PvdA samen het verbod op seksuele handelingen te verlagen van 16 naar 12 jaar. Het is nu onvoorstelbaar. Vorig jaar was er al de massale handtekeningenactie van 40 duizend 'gewone Nederlanders'. Ze willen Martijn niet want 'ze willen niet in een land leven waar dit soort viezeriken een vereniging mogen hebben'. Een Kamermeerderheid sprak het niet tegen. Het Openbaar Ministerie ook niet. Voorop staat dit: seks met kinderen is ten strengste verboden en moet worden bestreden. Maar daar houdt het op. Of pedofilie nou een ziekte is of een geaardheid - met een verbod is het niet uit te bannen.

Over Martijn is veel beweerd. De leden zouden elkaar adviseren over kindermisbruik en tips delen over het wissen van sporen. Ze zouden elkaar voorzien van kinderporno en anderen uitlokken tot verkrachting. Dat is allemaal door justitie onderzocht en het heeft tot niets geleid. Wat overblijft is een vereniging van mensen die vinden dat seks met kinderen moet kunnen. Niet minder, maar ook niet meer. Eerdere pogingen om de vereniging te vervolgen, strandden dan ook. De rechter gooit het nu op de openbare orde. De opvattingen van Martijn druisen in 'tegen de algemeen aanvaarde normen en waarden die in de Nederlandse samenleving gelden'. Dat is waar. Maar zonder bewijs voor strafbare feiten is dat nog geen reden voor een verbod. Voor een hoger beroep, waarover de vereniging zelf nog twijfelt, is alle reden. De Grondwet wordt wat al te makkelijk opzij gezet. Hier moeten hogere rechters zich over buigen.

bron: Commentaar 'Rechter, ook voor pedo's' door Raoul du Pré; de Volkskrant; 29 juni 2012