Seksualiteit is te sterk aanwezig om met succes te onderdrukken

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

In onze kultuur zijn onder invloed van de joods-christelijke traditie vrijwel alle seksuele uitingen taboe verklaard. Alleen de heteroseksuele koïtus mag onder bepaalde voorwaarden worden bedreven. Er is echter nog nooit aangetoond dat of waarom het psychisch gezond is zich tot die ene vorm te beperken of dat het ongezond is andere vormen te praktiseren. Wel is duidelijk dat het onderdrukken van zoveel mogelijkheden die ons bij de geboorte zijn meegegeven tot gevaarlijke en traumatische uitwassen heeft geleid.

Seksualiteit is te sterk aanwezig om met succes te onderdrukken. Als er toch naar wordt gestreefd, leidt dat tot neurotisch gedrag, zelfs tot een hysterische drang tot vernietigen van de erotiek. Zo ontstonden bijvoorbeeld de homofielenvervolgingen bij de nazi's en, recenter, in Amerika. Andere voorbeelden van "sociale" hysterie zijn de gevangenisstraffen waartoe mensen in Californië worden veroordeeld als ze cunnulingus (= het bevredigen van de vrouw met de mond) plegen en de infibulatie (= dichtnaaien van de schaamlippen), waardoor iedere dag honderden meisjes levensgevaarlijk worden verwond en van hun vrouwelijke natuur beroofd. De norm moet tot elke prijs worden gehandhaafd. Deze leidde tot verheerlijking van mannelijke genitaliën en is een potentieel gevaar voor de helft van de wereldbevolkinmg, een reëel gevaar voor miljoenen vrouwen. Gek genoeg vraagt niemand zich af of heteroseksualiteit geen afwijking is en of het niet beter tot taboe kan worden verklaard. [...]

Als we ons willen bevrijden van de verkrachtingsmentaliteit en tot een bevrijdende, lustgevende erotiek willen komen, zullen we seksualiteit de plaats moeten geven die het van nature heeft. Kleine kinderen geven die aan. Ze zijn nog niet bang voor seks; van de vele erotische uitingsvormen die ze bij de geboorte hebben meegekregen zijn er nog niet zoveel onderdrukt. De regels die [niet-penetrerende] seks beperken tot het levensstadium waarop men wordt geacht volwassen te zijn en tot één, hoogstens twee toegestane handelingen, hebben tot genoeg ellende geleid. Het wordt tijd de bakens te gaan verzetten.

bron: 'Erotiek en kinderen' door Monique Möller; NIKS, nr. 6; 1982