Zij die niet mee wilden doen

Zo spraken we met oud-medewerkers van de NVSH die destijds bij de werkgroepen pedofilie aanwezig waren. "Ik heb er vannacht niet van geslapen. Ik heb besloten niet over dit onderwerp op televisie te willen praten want voor je het weet zit je in de verkeerde hoek." Of een vooraanstaand wetenschapper [Theo Sandfort] die eind jaren '70 begin jaren '80 in diverse studies schreef dat relaties tussen kinderen en volwassenen niet per se schadelijk hoeven te zijn. Hij laat per mail uit Amerika weten: "Dank voor de uitnodiging. Ik vind dit een loffelijk streven, maar wil daar niet bij betrokken zijn. Succes met het plan!"

Een onderzoekster van toen laat weten: "Via mijn dochters hoorde ik dat je mij probeerde op te sporen. Ik heb destijds, in de geest van de jaren '70 geopereerd, en in die zin zou ik passen in de rubriek "Andere Tijden". Maar ik ga niet in op je verzoek om een gesprek met mij te hebben over dit momenteel zeer heikele onderwerp. Ik voel er niet voor om heel Nederland over me heen te krijgen. Ik hoop dat je daar begrip voor hebt en dat je andere mensen kunt vinden voor het programma."

Een andere vrouw die actief was binnen de NVSH wil ook niet mee werken want haar kinderen en kleinkinderen zouden daar wel eens last mee kunnen krijgen. En een gemeenteraadslid uit Amsterdam, die eerst heel enthousiast terugbelt, maar daarna enorm schrikt van het onderwerp: hij noemt minstens vier redenen waarom hij niet mee kan doen.

Kortom: praten over pedofilie, zelfs in een historische context, is voor vele ruimdenkenden uit de jaren '70 en '80 nu te beladen.

bron: 'Zij die niet mee wilden doen'; www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2010-2011/Ruimte-voor-de-pedofiel/Zij-die-niet-mee-wilden-doen.html; Geschiedenis 24; 17 maart 2011